Recensie – Muzine

MUZINE was bijzonder over ons album te spreken. Daar worden wij allerminst ongelukkig van. We gaan niet quoten, al jeukt het toetsenbord.

Check de originele recensie op Muzine

——————————

Soms zit er tussen de flinke stapel aan eigen beheer releases die de redactie van Muzine.nl bereikt opeens een onverwacht eigenwijs plaatje die je bij beluistering van het (in dit geval) zilveren schijfje direct doet opveren. Het titelloze debuutalbum van de b-kant (met kleine letters dus) is er zo een.

De b-kant is een collectief muzikanten onder aanvoering van liedjesschrijver en zelfbenoemd zolderknutselaar Bas Bonthuis, en de acht tracks op zijn onlangs verschenen album raken zo ongeveer aan al het goede dat de nederpop de laatste decennia heeft voortgebracht. We horen een beetje Doe Maar, een flard De Dijk, maar ook bands als Krang (de band van alleskunner Andre Manuel) en Spinvis zijn terug te horen in de muziek van de b-kant. Met name die laatste twee referenties zijn wat betreft de eigenzinnige aanpak en arrangementen terug te vinden op dit album.
Met een gigantisch arsenaal aan instrumenten (behalve de traditionele gitaar, bas en drums)  als ukelele, monotron, samplers, toeters en bellen trekt dit gezelschap als een Rattenvanger van Hamelen door het huidige muzieklandschap, op zoek naar tere zielen om voor zich in te nemen.
Wacht niet tot b-kant langs jouw deur trekt, maar zoek ze vooral zelf even op, want dit is gewoon een heel leuk plaatje.

GER VAN TOORENBURG

Recensie – Festivalinfo

De mensen van FESTIVALINFO trakteerden ons op een mooie recensie. Of iedereen ons even live komt bekijken of de beweringen in onze bio waar zijn. Doen!

Check de originele recensie op Festivalinfo

————————-

de b-kant, nee dit is zeker niet verkeerd geschreven, is een bandje van Nederlandse bodem die een nieuwe impuls geeft aan alternatieve Nederlandstalige muziek. Het is spannend, innovatief en psychedelisch en dat maakt het debuutalbum, met dezelfde naam als de band, een sterk begin.

De band omschrijft zich als een uniek geluid. “Tuurlijk, je hoort er best wel eens wat in terug van bijvoorbeeld Doe Maar, Krang, Spinvis of De Dijk, maar zo makkelijk laat de band zich niet vangen.” Dit is een hele goede omschrijving om de formatie te omschrijven. Het is uniek maar heeft toch invloeden overgenomen en die zijn te horen. Het muzikale brein achter deze plaat is Bas Bonthuis die dit ook allemaal heeft opgenomen in zijn huiskamer. Hij stort zijn gedachten volledig in het album en is hierin kritisch over zichzelf maar ook over de maatschappij.

Een grote invloed op dit album is de psychedelische tak van muziek. Dit laten ze al gelijk merken in openingsnummer ‘Ik Kom Eraan’. Het begint met een synthesizer wat niet zou misstaan op een experimenteel technonummer, om daarna de technische geluiden wat te verzwakken. Dit is door het hele album te horen. Het beginnen met psychedelische geluiden om daarna af te wisselen met akoestische instrumenten. Dit is ook op ‘Zee’ het geval. Doordat hier de nadruk ligt op het mystieke, bevat het een grote meerstemmigheid om een dynamisch geluid te laten horen.

De b-kant heeft ook een single uitgebracht en dat is ‘Veilig’. Het nummer klinkt ook als het enige nummer wat als single zou kunnen fungeren. Het is een stuk minder psychedelisch en er zitten wat meer rockinvloeden in. De beat is aanstekelijk en blijft hangen.

Het album is een welkome ontdekking in een zoektocht naar nieuwe interessante muziek. Zeker op Nederlandstalig gebied is het een goede afwisseling. Volgens de muzikanten zelf wordt beweerd dat hun live spel de studioversie overstijgt en dat ”het podium de ruimte geeft die de huiskamer niet toelaat”. Dit is een bewering waarvan we graag zouden willen beoordelen of dat ook echt zo is.

Recensie – SharQ

Muziekfotograaf/muziekblogmaker Sharik Derksen (SharQ) kwam als eerste met een recensie van ons album. Ondanks zijn aversie tegen Nederlandstalig zelfs. Toch fijn dat ie zich er overheen gezet heeft!

Check de originele recensie op SharQ

————————

De hype van 2016, 2017 en wellicht is het daarna afgelopen ermee. Zingen in het Nederlands. Ik krijg er bijna jeuk van, maar toch, als het goed gedaan wordt, waarom niet?
Zo kreeg ik de vraag van De B-Kant of ik De B-Kant wilde reviewen. Ja tuurlijk, ik zet je op de lijst (ja de lijst is momenteel erg lang). Acht luisterliedjes in de stijl van Spinvis, daar kun je me wel voor warm krijgen.

De plaat De B-kant van De B-kant is vorige week gepresenteerd geworden maar een klein voorstel rondje kan geen kwaad. Bas zingt, speelt ukulele en voorziet het geheel van samples, Pieter speelt Bas en zingt als Bas niet zingt, of wel zingt, dan zingen ze samen. Coen drukt op de toetsen van het keyboard speelt ukulele en zet de trompet ook aan zijn mond. Arjen bespeelt zachtjes de drums en hard wanneer nodig maar zingt ook nog eens mee, terwijl Marnix gitaar speelt, melodica en klokkenspel verzorgd en als de kanalen beschikbaar zijn ook nog lekker meezingt. Ja het mag duidelijk zijn dat we hier te maken hebben met een zeer muzikale band.

Dit alles resulteert in een heerlijk album, de teksten zijn eenvoudig van klank maar zo diep dat je na de eerste luisterbeurt nog altijd niet weet wat er zojuist is gebeurd. “Had ik Maar”, “Veilig” en “Het Valt Wel Mee” als bepalende tracks op de plaat.
Ik wil eigenlijk er niet te veel woorden aan toe wijde vandaag want je moet deze plaat gewoon luisteren! Ja met kerst, ja met kerst! Allemaal rond de boom en dan deze De B-Kant opzetten.

Recensie – Bandcoach

Ja, meer luisteren! Dat vinden wij natuurlijk een prima advies van BANDCOACH.

Check de originele recensie hier

——————————–

De b-kant: Oude Nederpop in een nieuw jasje

De Nederlandstalige band De b-kant heeft haar eerst album op vrijdag 16 december uitgebracht. Het heeft geen titel. Dat kan natuurlijk ook. De b-kant is niet je gemiddelde Nederlandstalige bandje. Het is album is een mix van invloeden uit de Nederlandse popmuzike van weleer met bijvoorbeeld Doe Maar, Krang, Spinvis of De Dijk en zelf Bots.

Maar De B-kant wil zich niet zo gemakkelijk laten vangen als een band. Ze doen ondanks de ‘herkenbaarheid’ toch hun eigen ding met een authentieke sound. Waar de andere Nederpop band zoeken naar een soms bombastische muzikale invulling van hun songs houdt De b-kant het vooral op een haast eenvoudig manier van arrangeren. Niet teveel gerotzooi, maar gewoon eerlijke muziek. En toch gebruiken ze in de verschillende nummers op hun CD een diversiteit aan instrumenten en samples. De b-kant heeft een album gecreëerd waar je vaker naar moet luisteren om de ‘sound’ meer en meer te gaan waarderen.

Bio
De b-kant is geboren uit de krochten van de ziel van zanger en liedschrijver Bas Bonthuis. Zijn
huiskamer was ook de studio het eerste album van de b-kant. De acht nummers erop laten je kennis
maken met (slechts een klein deel van) de piekersessies en dwingende overpeinzingen van een man
die net zo kritisch is op de maatschappij als op zichzelf. Live plaatsen zes mannen de nummers in een ander daglicht. Hoewel het kan betoveren met belletjes en kopstemmenkoortjes, mag het ook psychedelisch scheuren en beuken. Het kan van ver naar dichtbij en van geroosterd vlees naar principieel vegetarisch. Het podium brengt de ruimte voor wat een huiskamerstudio niet toelaat.

De B-kant bestaat uit:
Bas Bonthuis: zang, ukelele, samples
Pieter van Koetsveld: bas, zang, toetsen, gitaar
Warner Mossel: toetsen
Coen Siersma: trompet, monotron, gitaar, ukelele, bells
Arjen van der Straaten: drums, zang
Marnix Walters: gitaar, zang, klokkenspel

Luister naar hun eerste album:

De b-kant

Recensie – Popunie

Laten we eerlijk zijn, de recensie van de POPUNIE begint lekker, maar snijdt ons verder naar beneden licht in de ziel. Wij kunnen het met sommige zaken wat minder eens zijn, maar wij vroegen om hun mening en hebben die gekregen.

Check de originele recensie bij de Popunie.

———————————-

Ineens lag daar de titelloze debuut-ep van het bandje De b-kant in mijn schap. Een nieuwe loot aan de Nederpopboom.

De ep start met Ik Kom Eraan en zet gelijk de toon. “Kijk! Dit is nog eens een binnenkomer”, mompel ik in mezelf.

Het doet mij denken aan de cabarock van Neerlands Hoop met mijn held Bram Vermeulen in de gelederen, maar ook aan Spinvis en veel van die protestbandjes uit de begin jaren tachtig.

Toen was Nederland nog verzuild en werd er met de regelmaat van de klok gedemonstreerd. Een band als De b-kant had zeker niet misstaan in die tijd.

Wat niet wil zeggen dat de muziek van dit collectief gedateerd klinkt. Nee, integendeel. Het klinkt dan wel cabaratesk, maar door de aanstekelijke elektronische beat en de herkenbare teksten is De b-kant een band van nu.

De teksten zijn heel organisch en lijken spontaan aan het papier toevertrouwd. Zanger en spil van de band, Bas Bonthuis zingt de teksten zonder opsmuk en enorm lekker vet aangezet, alsof hij wat op z’n lever had.

De elektronische beats vormen de andere meerwaarde van de band. Dit dreunt lekker door de liedjes heen en laat de andere instrumenten in de schaduw staan. Hierdoor klinken de arrangementen verfrissend kil en doet het geheel ‘eighties’ aan. Zeker het nummer Had Ik Maar, heeft zo’n typisch jaren tachtig afgemeten doemdenk-beat. Als de zang dan repeterend “Had ik maar, had ik maar niet” doordendert roept dit beelden op van zo’n 35 jaar geleden

Echter treed halverwege de ep wel een beetje verveling op. Het wordt namelijk wat voorspelbaar waardoor mijn aandacht verslapt. Dit is vooral te wijten aan de eenvormigheid van de composities die ook net iets te veel blijven hangen in de schaduw van de voorbeelden van De b-kant.

Zo klinken de nummers Zee en Veilig wel heel nadrukkelijk als Spinvis. De zang van Bas Bonthuis begint bovendien te veel naar André Manuel toe te schuiven. De frontman van Krang en cabaretier heeft echter iets wat ontbreekt bij Bonthuis. Manuel klinkt authentiek als een Tom Waits uit de Twentse klei. Bij Bonthuis zijn er net te veel maniertjes. Ik zou zeggen laat je voorbeelden los en volg je eigen pad. Dat is spannend en eng, maar kwetsbaarheid brengt vaak het beste naar boven.

Met deze eersteling raakt De b-kant het stempel als Spinvis look-a-like dus nog niet kwijt. Jammer, want de teksten zitten best vernuftig in elkaar en muzikaal is er eigenlijk ook niet zo veel mis. De band zoekt nog naar een eigen gezicht en dit gaat de band zeker vinden. Probeer het eens met meer maatschappijkritische teksten en door de focus op het theater te leggen. Dit geeft nieuw inzicht, wedden? Om te eindigen met de eigen woorden van de band; “Eigenlijk valt het allemaal best mee”.

Volg de band op Facebook en kijk eens op hun site.

Cok Jouvenaar

 

 

 

ons verse single! veilig

Hooggeëerd publiek,

We hebben een eerste single de wereld in geslingerd. In het kader van de democratische besluitvorming hebben wij gestemd en allen in meer of mindere mate Veilig uitgekozen om ons te vertegenwoordigen in de grote blije buitenwereld. En BAM! Wordt ie nog opgepikt ook, door Hitzound en IndieXL bijvoorbeeld. Wij zeggen: lekker vet!

Hier de provisorische clip. Kan je het beter? Geef ons een seintje!

En nu

Dat was het begin, waarde fans, dank voor uw massale aanwezigheid op ons releasefeest! En nu… verspreiden die muziek! We hebben nu volgens mij alle opties open staan.

Wil je ons album fysiek kopen (daar worden we natuurlijk het blijst van), stuur dan een mailtje naar info@bkant.nl en we sturen hem naar je op voor €7,-.

Wil je ons album digitaal kopen voor €6,-, dan kan dat via bandcamp.

Wil je ons album gewoon luisteren dan kan dat nu op Spotify en Bandcamp of de pagina hiernaast. Over een paar weken ook op iTunes, Deezer, Tidal etc etc….

Het enige excuus dat je hebt om onze muziek niet te luisteren is dat je bovengemiddeld slechthorend bent.

 

Yes! 16 december releaseparty!

cd-front

Woohoo! 16 december gaan we m officieel lanceren in de Qbus in Leiden. Het album. En Rikkert Meilof komt mooie liedjes spelen vooraf!

Wie niet komt is vierkant!

Dus:

Vrijdagavond 16 december

Qbus, Leiden

Zaal open: 20:30 uur

Voorprogramma: Rikker Meilof

Entree: 7,50 incl. album